محتوای مقاله ادامه داشت
دلیر گفت: “اگر نشت مداوم فاضلاب به یک آبراه نشت می کرد ، قطعاً یک فرصت وجود دارد که ویروس زنده می تواند در امتداد خطوط ساحلی به اندازه ای بالا برود که به طور بالقوه یک پستاندار دریایی را آلوده کند – خصوصاً آنهایی که نزدیک به ساحل هستند.”
این مطالعه نشان می دهد 18 از 21 گونه نهنگ حداقل به اندازه انسان در معرض ویروس هستند. برای مهر و موم ، این رقم هشت از 9 گونه است.
تحقیقات در مورد ویروس های مختلف کرونا نشان داده است که آنها می توانند تأثیرات شدیدی در پستانداران دریایی داشته باشند. بلوگا آسیب زیادی به کبد و ریه ها وارد کرده است.
دلیر خاطرنشان کرد ، بسیاری از این حیوانات در گروههای بزرگ با هم زندگی می کنند ، که انتقال ویروس را آسان می کند.
“این فقط یک مورد طول می کشد. مثل یک رویداد فوق العاده پخش کننده است. اگر همه آنها در حال آفتاب گرفتن در ساحل هستند ، یک حیوان آلوده می تواند آن را به سرعت پخش کند. “
اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع
تصفیه فاضلاب با روشهای پیشرفته – به اصطلاح تصفیه سوم – تقریباً همه را از بین می بردویروس های کرونا ، تیم پیدا کرد. اما تصفیه ثانویه که مواد جامد و ترکیبات آلی را از بین می برد ، در بهترین حالت فقط سه چهارم آنها را از بین می برد.
دللر گفت: “بیشتر شهرداری هایی كه در نزدیكی اقیانوس زندگی می كنند ، درمان سوم ندارند.”
وی افزود: این مسئله با سیلاب یا دوره های رواناب شدید بدتر می شود.
دلریر گفت که احتمال اینکه پستانداران دریایی به مخزنی COVID-19 تبدیل شوند که می تواند بومرنگ شود و دوباره به انسان تبدیل شود ، بسیار ناچیز است. مردم ، به استثنای موارد نادر ، فقط با تعداد زیادی از حیوانات دریایی نزدیک زندگی نمی کنند تا خطرناک باشد.
اما نگرانی های دیگری نیز وجود دارد.
دانشمندان دریافتند که 15 گونه از حساس ترین ویروس ها نیز گونه های در معرض خطر هستند. دو تا از آنها – دلفین ها و خوک های دریایی نادر در چین و کالیفرنیا – در آستانه انقراض قرار دارند.
دلیر گفت: با ادامه فشار مردم به اکوسیستم های دست نخورده ، احتمال دارد ترافیک دو طرفه ویروس ها بین انسان و حیوان افزایش یابد.
“همانطور که به محیط های جدید می رویم ، این اولین یا آخرین بیماری همه گیر انسان و دام نیست.”
